دسر آلبالویی – نسخه‌ی خودمانی

عرض شود که در بسیاری از نقاط جهان، فصل آلبالو رسیده است و دوستان آلبالودار و آلبالومند کلی پز آلبالوهای‌شان را به ما داده‌اند.البته چند نفری هم دنبال دستور تهیه‌ی پیش‌غذا و غذا و پس‌غذا با آلبالو بوده‌اند. اول فکر کردم برویم سراغ آلبالوپلو، بعد دیدم همه خودشان آلبالوپلو بلدند، در و همسایه و فک و فامیل هم هر کدام می‌توانند یک نسخه‌ی آلبالو پلو به سعی خودشان و نیاکان‌شان تحویل بدهند، پس چه کاری‌ست؟ برای همین یک دسر آلبالویی سر و ساده و تنبلی آماده کردم، که هم با آلبالوی تازه قابل تهیه است، هم با کنسرو آلبالو، هم با این آلبالوها که رنگ‌وروی‌شان مثل صبح‌های زود من است و توی شیشه‌های دردار به فروش می‌رود. از ترکیه بگیر و بیا تا برسی به شمالی‌ترین و غربی‌ترین نقطه‌ی اروپا. دوستان آمریکای شمالی هم که بالقاعده در تابستان گرم و آفتابی به انواع و اقسام بازارهای کشاورزی و برزگری دست‌رسی دارند تا آلبالوی تازه ابتیاع کنند. رفقای وطنی هم که آلبالو دم دست‌شان است. من البته جای شما باشم، یک تغار آلبالو می‌شورم و یک کیسه نمک برمی‌دارم، این قدر آلبالو با نمک می‌خورم تا ضعف کنم.
خوب، بعد از این دیباچه‌ی جهانی، برویم سراغ دسر جان.

محبت فرمایید:
چهار صد گرم پنیر تازه خامه‌ای مثل فیلادلفیا یا نمونه‌های دیگر جهانی مثل کاله
چهارصد میلی‌لیتر خامه‌ی تازه
شکر وانیلی یا اسانس وانیل یا پودر وانیل
صد گرم شکر
آلبالوی تازه یا کمپوتی یا هر نوع دیگر به میزان دلخواه
دویست گرم خلال بادام یا پرک بادام
چهار قاشق غذاخوری شکر برای بادام
چهل گرم کره برای بادام

پنیر را با نصف مقدار خامه‌ی‌ تهیه شده ( دویست میلی‌لیتر) و صد گرم شکر مخلوط کنید و حسابی هم بزنید تا خامه سفت و شکر حل شود. وانیل را به خامه‌ی باقی‌مانده اضافه کنید و آن را هم حسابی بزنید. بعد هر دوتای این مخلوط را با هم بیامیزید. راستش را بخواهید، آدم درست که فکر کند می‌بیند خوب از اول هم می‌شود همه را با هم قاطی کرد و هم زد. حالا من دفعه‌ی اول این جوری این را درست کرده‌ام، مادام‌العمر همین کار را تکرار و به شما هم توصیه می‌کنم. عجب آدم سنت‌گرای بی‌خودی هستم. نه؟ اصلاً شما هر جور خواستید هم بزنید. نتیجه‌ی هم زدن باید خوب باشد. روش من را بی‌خیال شوید.
آلبالوهای‌تان را اگر شستن لازم دارد بشویید و اگر هسته دارند بگیرید. بعد چند عدد لیوان یا گیلاس مناسب انتخاب و آماده کنید. این مقداری که من برای‌تان نوشتم کفایت شکم شش دسرخور حرفه‌ای را می‌کند. حالا به ترتیب در هر لیوان یا گیلاس یا ظرفی که دارید، مقداری آلبالو بریزید، روی آن از این معجون تهیه شده، دوباره آلبالو ، دوباره معجون. همین کار را ادامه بدهید تا لیوان‌های‌تان تقریباً پر شوند. لیوان‌ها را بلافاصله به یخچال منتقل کنید و بگذارید دو ساعتی بمانند.
خوب تا این جا که خیلی ساده و پیش‌پاافتاده بود. حالا یک کاری بکنیم که کمی هیجان داشته باشد. یک ماهی‌تابه بردارید و روی شعله‌ی گاز بگذارید. چهار قاشق شکر جداگانه را در آن بریزید و بگذارید شکر آب شود. کاراملیزه شود. چه قدر خارجی شد، نه؟ حالا چهل گرم کره را به آن اضافه کنید و شعله‌ی اجاق را کم کنید. کره که آب شد، خلال یا پرک بادام‌تان را به آن بیافزایید و مخلوط را هم بزنید. کمی تفت‌شان بدهید. فقط نگذارید رنگ بادام‌ها تیره شود. بادام سوخته که نیست، دسر آلبالوی خارجکی‌ست.
چند دقیقه صبر کنید تا حرارت بادام‌ها کم شود. لیوان‌های دسرتان را از یخچال خارج کنید و روی‌شان را بادام تزیین کنید.
خوب،‌حالا اگر به عکسی که من گذاشته‌ام دقت کنید می‌بینید یک راه دیگر هم هست، این که دو لایه بادام، یکی در وسط و یکی در روی دسر درست کنید. از من می‌شنوید خوش‌مزه تر هم هست. امتحان کنید.
همین. نوش جان.


پی‌نوشت:
اندازه‌ی آلبالو را مخصوصاً ننوشتم. بستگی به ذائقه‌تان دارد. هر که اهل مزه‌ی ترش است که زیادتر می‌ریزد، هر که نه کمتر. اگر اصلاً تحمل ترشی آلبالو را ندارید اما دل‌تان می‌خواهد حکماً آلبالو بخورید می‌توانید کمی شکر روی آلبالوها بریزید و بگذارید یکی دوساعتی بماند. من توصیه نمی‌کنم اما خوب این هم یک راه برای رسیدن به کام آلبالوست.

آخرنوشت:
من پیشی خودم گفتم حالا که دوری همیم آ می‌گویم آ می‌‌شنفیم که خیلی‌م خٌبس آ هر کی دوس نی‌می‌داره‌د روشا بوکونه‌د اون ور تا قهره نکرده‌س، بش‌دون بوگم آلبالو خیلی سرده‌سا. برا همینه‌س که ما بادوم آ شیکر آ اینا بش ز ِده‌یم. اگه طبع‌دون خیلی سرده‌س حواس‌دونا جمع کونین. یه وخ زیاد آلبالو نریزیند که هزار حال می‌شین. باشه‌د؟
آ راسیاتش من به قیمه‌ریزه نخودچی نرسیدم، روم سیا، دسم بندی کار آ ایناس. د‌ِ بله دِ، ماوم کار می‌کونیم، دور‌ ِ جون‌دون زیادم کار می‌کونیم. حالا اونا که جسارته‌س، بی تودنی‌یه‌س اما اونا که خودشون یه که‌که‌ی لا کوکوشونه‌س می‌گن آش‌پزی مالی آدمی‌ بی‌کاری بی‌عاری الکی خوشه‌س. اصی هم‌چین نیس. خیلی‌م خٌبس. هم دلی آدم خوش می‌شه‌د، هم دلی اطرافیون‌ش، هم یه لقمه غذا خوب می‌خورین، هم سردون گرم می‌شه فکرا خیال بی‌خود نی‌می‌کونین تن آ بدن‌دون بلرزه‌د.
راس نی‌می‌گم؟

این نوشته در Uncategorized ارسال شده و با , , , , , برچسب‌گذاری شده. این نوشته را نشانه‌گذاری کنید.

5 پاسخ برای دسر آلبالویی – نسخه‌ی خودمانی

  1. Tara :گفت

    آره راست میگی مواقفم 🙂

  2. made in me :گفت

    من می خوام درست کنم ، ولی با تمشک های کذایی . فکر می کنم حتمن با پرک بامزه تر بشه . قرچ قرچی باشه . ولی از اونجایی که هیچ کدوم از سوپرمارکت های شهرمون تا اینجا که من پرسیدم پرک نداشتن ، سرچ کردم ببینم می شه درست کرد توی خونه . یه جا خواندم که اگر چند دقیقه توی آب جوش بریزیم و بعد روش آب سرد ، پوستش جدا می شه و می شه با رنده پرک درست کرد . کارساز هست به نظر خانم آشپِز ؟

    • " من " :گفت

      من از عهده‌ی پرک درست کردن بر نمی‌یام. دست آدم داغون می‌شه. حالا این دفعه را با خلال درست کنید. شما کجا هستید که پرک بادام نیست؟ بیرون از ایران هستید؟ غیرممکن است پرک نداشته باشند. توی قسمت مواد شیرینی‌پزی همیشه هست.

  3. made in me :گفت

    نه خیر داخل ایران هستیم عجالتن ، در نواحی شمالی کشور به سر می بریم 🙂

برای " من " پاسخی بگذارید لغو پاسخ